De oorsprong van de naam: waarom Stûv Stûv heet
< Back

De oorsprong van de naam: waarom Stûv Stûv heet

Er bestaan namen die vanzelf spreken. Eenvoudige woorden, gedragen door een langere geschiedenis dan die van het bedrijf dat ze adopteert.
Stûv is een van die namen. Nog voordat het de signatuur werd van een fabrikant van kachels, was het een woord. Kort, precies, lokaal. Een woord dat het vuur vertelt.

Een oud woord, ontstaan uit gebruik

In het centrale Waals, gesproken rond Namen, betekende het woord stûv “houthaard”.

Het komt van het Latijnse woord stufa, dat een fornuis of een verwarmde ruimte aanduidde. Dit Latijnse woord werd doorgegeven aan verschillende Europese talen:

  • stufa in het Italiaans,
  • estufa in het Spaans en Portugees,
  • stoof in het Nederlands,
  • stove in het Engels,
  • stube in het Oudduits.

Al deze vormen dragen hetzelfde idee: een warmtebron, een ruimte die bewoonbaar wordt gemaakt door warmte.

Het Waals is geen vreemde taal. Het is een regionale taal, voortgekomen uit het Frans en het Latijn, geworteld in een streek en doorgegeven van generatie op generatie.

In deze lokale spreektaal heeft stûv zijn oorspronkelijke betekenis behouden: een kachel, eenvoudigweg.

Poêle en Stûv, twee wegen uit hetzelfde vuur

Dit Waalse woord bestaat al lang naast een ander, meer bekend woord: poêle.

Beide woorden verwijzen naar hetzelfde object, maar hebben niet dezelfde geschiedenis gevolgd.

  • Poêle komt van het Latijnse patella, een metalen schaal. Door betekenisverschuiving duidde het woord later het kookgerei aan, vervolgens de verwarmde ruimte en uiteindelijk het apparaat dat warmte geeft.
  • Stûv komt van het Latijnse stufa, een fornuis. Het woord heeft zijn oorspronkelijke betekenis behouden: de warmtebron zelf.

Twee woorden, twee wortels, twee wegen naar dezelfde gedachte.

Het ene via de keuken.
Het andere via de warmte van een afgesloten ruimte.

Deze ontmoeting vertelt iets eenvoudigs: het vuur begeleidt het leven al altijd, en elke taal benoemt het met de woorden die ze ter beschikking heeft.

Een woord dat een product werd

In 1983, wanneer Gérard Pitance, de oprichter, zijn eerste houthaard creëert, zoekt hij een naam die juist, kort en vanzelfsprekend is.

Het woord stûv dringt zich vanzelf op.
Het zegt het wezenlijke, zonder omweg. Het draagt de warmte, de functie, de lokale verankering.
Het klinkt echt, als een woord dat al geleefd heeft.

Deze eerste kachel wordt de Stûv 60.
De naam nestelt zich.
Het merk ontstaat rond het product.

Een woord dat een bedrijfsnaam werd

Pas in 2009 wordt de bedrijfsnaam officieel Stûv S.A.
Het woord dat een product noemde, wordt dan de naam van het hele bedrijf.
Een logische beslissing: Stûv vertegenwoordigt onze identiteit, onze waarden en onze manier van denken over warmte.

Een lokaal woord dat universeel werd

Stûv is een woord van hier, ontstaan uit een Waalse streektaal.
Maar het vindt ook elders weerklank.
Omdat het eenvoudig is.
Omdat het past in een visuele vanzelfsprekendheid: S-T-U-V, vier opeenvolgende letters in het Latijnse alfabet.
Een natuurlijke continuïteit. Een lijn. Een intentie.

Deze discrete universaliteit weerspiegelt wat we willen doen: objecten die geworteld zijn in hun streek, maar ontworpen om overal te kunnen leven.
Vandaag is Stûv aanwezig in Europa, Canada, de Verenigde Staten en Australië.
En toch behoudt de naam dezelfde kracht: een kort woord dat een lokale geschiedenis verbindt met een bredere visie.

Stûv, eenvoudigweg

Dit woord kiezen voor ons eerste product, en later voor ons hele bedrijf, was geen marketinggebaar.
Het was een keuze voor samenhang.
Een oud woord, een lokale wortel, een universele reikwijdte.

Een woord dat zegt wat we doen: het vuur ontwerpen met precisie, soberheid en respect voor zijn geschiedenis.